شعر

اگر وطن، از گرسنگی تلف شدن در طول جاده هاست، اگر وطن،مثل سگ از سرما لرزیدن و ازتب به خود پیچیدن است، اگر وطن، نوشیدن

برای شهری که جهان شد. *** دختران جنگ! قلب، در آغوش کدامیتان، بیقرار بامداد است؟ لبخند، بر لبهای کدام یک، خورشید را به تب وا

٭٭٭٭ “قطعنامه” برتولت برشت نظر به اینکه ما ضعیفیم برای بندگی ما قانون ساختید نظر به اینکه دیگر نمی‌خواهیم بنده باشیم قانون شما در آینده

لشکر بیداد اکنون با صلابت پیش می راند ظالمان بَهر هزاران سال دیگر نقشه می ریزند زور، می گوید: آنچه هست این گونه خواهد ماند

چشم می گشایی کجایی؟ در خانه. هنوز خو نگرفته ای به چشم گشودن در خانه ی خود هنوز گیج سیزده سال زندانی کیست پهلوی تو

“زنده باد کمون” پاریس بیدار میشود پاریس مسلح پاریس کارگرانی که دروازه های انقلاب را می کوبند پاریس زنان تکیده ی رنج که توپخانه ها

(ترجمه ساده) خلق های جهان ,متحد شوید در راه آرمان مشترک. جهان که نعمت ما رامی دهد باید از آن ما شود بی شک. به

“آزادی” بر روی دفتر های مشق ام بر روی درخت ها و میز تحریرم بر برف و بر شن می نویسم نامت را. روی تمام