دیرزمانی است که در تحلیل مارکسیستی مبارزه برای روزِ کاری، نقش محوری داشته است. مارکس در فصل دهم از مجلد اول کتاب «سرمایه»، به ثبت و ضبط راه‌های گوناگونی می‌پردازد که سرمایه‌داران و دولت‌ها از میانه‌ی سده‌ی چهاردهم تا میانه‌ی سده‌ی نوزدهم، برای افزایش ساعت کاری روزانه تا حد ممکن، به کار می‌بستند. دلیل آن ساده بود: سوای دستمزد بخور …

ادامه