ترجمه : حمزه کوتی   گر گرفتن این عصر فرو رفته است ما را سایه ای نیست که گریه ی نخل ها را تکرار کند و بریزد نقره ی میوه ها را در سراب چشم ها . ای لرزش آسمان دریا را با موج کاونده مان تنها بگذار . وزش این منم ایستاده در هوا بر مِه نی وار . …