ولیچر ِ ژنرالی بر سنگ فرش های نیویورک
سنگینی می کند
مدال هایش هر یک شنبه
نماد ِ افتخار می شوند
مدال هایش در رژه ها شرکت می کنند
بودجه های جنگ را تعیین می کنند.
بر فراز دورترین مرزها
بر فراز ویتنام
در فقیر ترین محله های هانوی*
کودکانی معلول هستند
بی ویلچر
بر تن کوچه های گرسنگی
زانو می سایند.
*_پایتخت ویتنام
علی رسولی